Þá get ég alveg eins leigt

Til hvers í ósköpunum ætti nokkur maður að vilja kaupa fasteign og borga af henni í 80 ár?

Meðal æviskeið íslendinga er ekki nema rétt þarna í kring.  Er þá ekki bara vænlegra að vera hér með leigumarkað fyrir íbúðarhúsnæði. 

Og eru þessar konur búnar að reikna til enda hvað maður þarf að borga af verðtryggðum lánum til 80 ára? Vita þær ekki af verðtryggingu á lánunum? 

Það er margfalt íbúðarverðið sem maður borgar á 40 árum. Hvað þá sem maður borgar á 80 árum. 

Auk þess munar ekki svo miklu á mánaðarlegri afborgun hvort greiðslutíminn er 25 ár, 40 ár eða 80 ár (ÁTTATÍU ÁR!!!!! Þær hljóta að hafa verið að grínast).

Skjótvirkasta leiðin er að dreifa áhættunni meira á báða aðila málsins þ.e. lánveitanda og lántakenda.  Nú er það þannig að það er lántakandi einn sem verður að taka allt á sig. Jafnvel þó að fjárhagsstaða landsins sé að mestu lánveitendum sjálfum að kenna. 

En kannski var það alltaf plottið? Að eignast allt Ísland?

En þá situr eftir spurningin hvað ætla þeir að gera við það?

Vilja að lánstími verði tvöfaldaður

Athugasemdir

[Hvumpinn, 21.2.2009 kl. 14:40]

Hárrétt, þessar ágætu konur gleymdu að hugsa og reikna.  Það er "no-brainer" að þetta er bull.  Mun ódýrara fyrir þá sem eru of-skuldsettir að fara í gjaldþrot og byrja uppá nýtt.

[Svala Jónsdóttir, 21.2.2009 kl. 15:03]

Það þarf ekki annað en nokkrar mínútur í útreikninga til að sjá hvað þetta er galin hugmynd.

[Dagrún Steinunn Ólafsdóttir, 21.2.2009 kl. 15:14]

Ég verð að viðurkenna að fyrst datt mér ekki í hug að þeim væri alvara. Að þetta hlyti bara að vera lélegur brandari sem missti marks.....

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 21.2.2009 kl. 23:31]

Þessi hugmynd er vissulega ansi djörf og kannski er hún galið, en er ekki ástandið galið og meðan við erum að vinna okkur út úr þessum þrengingum er þetta kannski eitt af ráðunum. Ég er alveg sammála þér Dagrún að það er ekkert neyðarbrauð að leigja og sennileg mun það stóraukast á komandi árum að fólk leigi sér. Við hjónin seldum tveggja hæða einbýlishús á síðasta ári og erum í 100 frem íbúð á einni hæð. Okkur líður mjög vel og erum hæst ánægð.

Það eru auðvitað margir sem gjarnan vildu selja og komast í leigu, en það er ekki svo einfalt. Gjaldþrot veður trúlega leiðin hjá þó nokkrum, en fyrir þá sem eru ekki verulega illa staddir, getur leiðin um lengingu lána tímabundið verið leiðin, þó galin sé við fyrstur sýn. Aldrei að útiloka neitt nema að skoða það vel. Það þótti galin hugmynd á sínum tíma að jörðin væri hnöttótt, en hvað kom á daginn.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 22.2.2009 kl. 13:22]

Það sem skiptir höfuðmáli við leigumarkaðinn, það er að hafa eitthvert lágamarks öryggi um leigutíma miðaða við að standa í skilum. Það er óþolandi og raunar ekki fært til lengri tíma litið, að búa við það að leigusalinn geti sagt upp leigunni þegar honum hentar.

Á hitt er að líta að  að leigugjaldið samanstendur af hóflegum vöxtum af fjármunum  sem bundnir eru í leiguhúsnæðinu afskriftum og viðhaldi húsnæðisins.

Og reiknið nú þeir sem eru góðir í stærðfræði.

[Magnús Sigurðsson, 22.2.2009 kl. 17:34]

Sammála þetta er galin hugmynd. 

það sem á að gera er að færa vísitölu lána aftur til 01.01.2008 og afnema verðtrygginguna.  Svipaða aðferð verður að nota yfir erlendu lánin.

Það að lengja lánin um 80 ár er það sama og ánauð frá vöggu til grafar.

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 22.2.2009 kl. 19:33]

Afnema verðtrygginguna? Ja há. Þegar bændur reka fé á fjall vilja þeir jafnmargt fé til baka, nema refurinn eða pestin komist í það. Þeir vilja draga sér fé í réttum (ekki bönkum) sem er vænna en það sem þeir ráku á fjall.

Þetta er nefnilega doldið flókið mál. Og það skemmtilega við það, að bæði þeir sem skulda og þeir sem eiga sparifé í bönkum hafa jafnan atkvæðisrétt í kosningum.

Það verður nefnilega alltaf að skila því sem fengið er að láni. En þetta með 80 árin er nú ekki inn í myndinni. Vandræðin við þetta allt saman er að þurfa að eiga eitthvað yfir leitt!!

[Magnús Sigurðsson, 22.2.2009 kl. 22:51]

Já akkúrat, afnema verðtrygginguna.  Það er nefnilega þetta með féð að þegar það er sett í "hús" er ekki þar með sagt að allt eigi að tapast sem nema það sem fjallrefurinn hefur þegar áætlað sér.

[Dagrún Steinunn Ólafsdóttir, 23.2.2009 kl. 17:53]

 Önnur lönd nota fyrirbæri sem kallast breytilegir vextir til að tryggja að fjármagnseigendur fái eitthvað fyrir sinn snúð. Getum við það ekki líka. Afhverju þurfum við að vera með einhverja sérstaka verðtryggingu? Hún kemur illa niður á skuldendum, mun verr en breytilegir vextir. 

Reyndar er það þannig að það sem ég get sagt neikvætt um verðtryggingu á móti breytilegum vöxtum myndi fylla margar bækur en bendi í þeim efnum á bloggvini mína kritor og karlol.